De Behringer SX3040 V2 is de kwintessens van het exciterprincipe dat in de jaren 80 op de markt kwam: Eén of (zoals in dit geval) 2 werkbereiken, 2 kanalen, op het eerste gezicht cryptische knopnamen en een geluid dat verslavend werkt. Want wat je ook bewerkt met zo'n apparaat als de SX3040 V2, het is achteraf groter, vetter, assertiever, aanweziger, luider, gewoon "beter" - zoals met de loudness-schakelaar op de stereo, alleen dan gedoseerd. Gitaren die een beetje te dun zijn worden dik zonder dat er meer gain op de versterker nodig is, wat het geluid zou vertroebelen, digitale synthesizers, of ze nu oud of nieuw zijn, kunnen gemakkelijk een analoge stempel krijgen en de scherpte kan worden weggenomen, basdrums van de (waarschijnlijk gesimuleerde) TR-808 duwen echt, snaren krijgen meer glitter en ga zo maar door.
Een ander groot voordeel van de apparaten ten opzichte van de klassieke, meer experimentele aanpak van vroeger is de extreem versnelde, doelgerichte aanpak door de gereduceerde regelmogelijkheden; in plaats van met diverse EQ's, overstuurde analoge circuits (of bijbehorende plug-ins) en een compressor het gewenste effect op te zetten, kan met de SX3040 V2 in een handomdraai een vet resultaat worden bereikt, waarvan je ook weet dat het absoluut geschikt is om te mixen en daarbij zijn doel dient. Voor wie met hardware apparatuur werkt, is de SX3040 V2 een praktisch do-it-just-beter gereedschap -
Net als zijn beroemde voorgangers is de SX3040 V2 een hybride van een saturatietool, compressor en shelving equalizer. De basband (Bass Processor) wordt versterkt tot een instelbare frequentie (Tune) en overstuurd (Drive) en vervolgens gemengd met het droge signaal (Mix). Door deze parallelle verwerking blijft de signaalgetrouwheid behouden, terwijl toch extreme bewerking mogelijk is.
De hoge tonen band (Sonic Exciter) is iets anders ingesteld. Hier regelt Tune de frequentie waarboven weer een vaste
Net als bij EQ's en compressors kan het werken met de SX3040 VS het beste gebeuren op