Engl E 768 Retro Tube 50 combo 1x12 Celestion Heritage

ENGL E768 Retrobuis 50 Combo

Kenmerken:

• 50 watt vermogen
• Buizen: 4x ECC83 (voorversterker), 2x EL34 (eindtrap)
• 1x 12" Celestion Heritage Custom-luidspreker
• 2 volledig gescheiden kanalen
• Toename - Stimulans per kanaal
• Middelste verhoging in lood kanaal, heldere schakelaar in schoon kanaal
• Effectief loop-in pad
• Ingebouwde lawaaipoort
• 2x instelbare hoofdvolumes
• een rij vormen
• Kleur: Zwart

Met de E768 Retro Tube beweegt Engl zich dit keer duidelijk in de richting van klassieke klanken, maar vooral in het rock- en blueskamp. De oriëntatie van de retro kan heel duidelijk als "Brits" worden bestempeld.
Beoordelen uit het tijdschrift gitarre&bass (11/12), Auteur: Ebo WagnerKonstruktion

Engl E768 Retro Tube 50 ComboAm Front-Panel ziet u twee identiek uitgeruste kanalen, elk met een Gain-Poti voor de voorversterking, een drie-bands toonregeling en volume voor het regelen van het volume
.
Kanaal-1 heeft een laag versterkingsniveau en wordt aangevuld met de klassieke heldere schakelaar om de schittering te benadru

kken
.
Technisch een eenvoudige maatregel (schakelbare bypasscondensator op de gainpotentiometer), maar net als voorheen nuttig op de Blackface-tijde

n van Fender
.
In de veel warmere Channel-2 zijn er twee drukschakelaars, die het geluid beïnvloeden met een breedbandnadruk van de bovenste middentonen (Toon), aan de andere kant met een enorme toename van de vervormingsreserves (Toename Boost).

Het mastervolume bepaalt niet alleen het totale volume, maar omdat het achter het FX-traject ligt, kan het ook niveauverschillen tot op zekere hoogte compenseren/inlopen. trefwoord FX-traject, net als een hele reeks bedieningselementen, is het toegankelijk aan de achterkant van

de versterker
.
We zien de typische Engelse lay-out: de Stuur- en retouraansluitingen en een balansregeling die ervoor zorgt dat externe apparaten zowel in serie als parallel in het signaalpad kunnen worden geïntegreerd. Ook een "Engels handelsmerk" is de ruispoort, die deel uitmaakt van Channel-2 om achtergrondgeluiden te onderdrukken en is aangepast met drempelregeling. 50 Retro Tube heeft, net als de andere grote Engelse versterkers, natuurlijk het vermogensversterkerbeveiligingscircuit, dat storingen signaleert met een LED en een snelle reparatie met externe zekeringhouders mogelijk maakt, dus u hebt al eerder geschikte (Engelse) vervangingsbuizen

geleverd
.
En dan zit er nog een tweede mastervolume (master B level) verborgen op de achterkant, die alleen kan worden geactiveerd met de afstandsbediening/footswitch, maar er zijn drie stereo-aansluitingen voor voetschakelaars.

Channel-1-Bright is niet een van hen, maar (genoemd in paren per poort): A, FX-Loop-, Noise-Gate-On/Off.

B, Master-A/B, Toon. C, Channel-1/2, Gain-Boost: Of je echt alle zes beschikbaar moet hebben, is aan jou. Maar als dat het geval is, kan het nuttig zijn om Engls Z-9 te gebruiken, een voetschakelaar met zes pedalen (MIDI-compatibel, ca. € 235), die via een andere aansluiting, de S.A.C.-poort, in werking wordt
gesteld.
Voor integratie in een MIDI-programmeerbare opstelling is de Z-11 een kleine box die zes schakelfuncties in het geheugen beheert (op zijn beurt uitgerust met drie stereo-aansluitingen en de S.A.C.-poort; seriële versterkerregeling; ca. € 266, kan ook gebruikt worden voor producten van derden). Als u denkt aan hoogenergetische vintage versterkers (vóór 1980) met een hogere gain en een hoger mastervolume, dan kunt u zich slechts denken aan een 6L6 eindversterker: Mesa/Boogies MK-I.

De selectie van EL34 versterkers (Hiwatt, Orange, Marshall en anderen) is gro

ter
.
Engl koos natuurlijk niet voor de originele Britse buis in het klassieke AB push-pull circuit van de klasse, maar vooral omdat ze streefden naar een klankkarakter dat verder gaat dan wat het bestaande Engelse programma biedt: De vintage oriëntatie is gekoppeld aan elementen van de moderniteit, wat vooral hoge versterkingsreserves, meer vervormingspotentieel betekent.

Dit kan kosteneffectief worden bereikt met halfgeleider-IC's, maar de signaalweg van retrobuisversterkers is volledig gebaseerd op bust

echnologie
.
In plaats van drie ECC83's, zoals in het verleden voor veel Engelse versterkers gebruikelijk was, zijn er vier actieve buizen, elk bestaande uit twee triodesystemen met een maximale versterking van ongeveer 100 keer el

k
.
Als naverbrander zou dit de vervorming een vrij krachtige boost moeten geven. Een speciaal geselecteerde buis wordt gebruikt als V1 om achtergrondgeluid zo laag mogelijk te houden. En om te voorkomen dat de ECC83 in de contactdozen gaat slingeren en op deze manier ongewenste trillingen kan afgeven, drukt u de gespannen veerplaten op de glaskop.

De twee EL34s hebben een stevige ondersteuning via de basis klauwen en Engl is al lang in de top competitie als het gaat om vakmanschap
.
De Retro Tube 50 bevestigt dit tot in de kleinste details, maar er wordt herhaaldelijk kritiek geuit op het feit dat de printplaat de soldeerverbindingen uitbreidt naar de kijker in plaats van de onderdelen nadat het chassis is verwijderd.

De service is dan ook omslachtig, zeggen ze. Dat is helemaal niet waar. Een redelijk ervaren technicus kan een netweerstand van de eindbuizen of een relais nog sneller vervangen, juist omdat hij gemakkelijk bij de soldeerverbindingen kan (afhankelijk van hoe gemakkelijk koude soldeerverbindingen gedetecteerd en gerepareerd kunnen worden), en als het grote moederbord echt omgevouwen moet worden, kan dat in een paar minuten.

Omdat de behuizing aan de voorzijde over een groot oppervlak luchtdoorlatend is, zal de Retro Tube 50 zeker niet warm worden gespoeld.

Aan de achterkant is de versterker afgesloten met een zwart geschroefde metalen p

laat
.
Tegen deze achtergrond kan de zwoele rode binnenverlichting, geproduceerd door twee LED's die in de EL34 schijnen, zijn optische effect prachtig ontvouwen - dit moet zo zijn, met een Engl.A nice gag is het ook dat de versterker wordt geleverd met twee extra front

panelen
.
Je hebt dus de keuze tussen zwart, ossenbloed en crème, twee clips houden de boards vast, ze zijn in een mum van tijd verwis

seld
.

Veldest Engels E768 Retro buis 50 Combo

Lange tijd werd gezegd "waar EL34 inzitten, komt er geen knap schoon geluid uit". Nope, geen roddels, dat was de algemene consensus.
Het probleem: De EL34 is niet bepaald gezegend met frisse luchtigheid
.
Hoe elegant de schone reproductie nog ook kan zijn, de Retro Tube 50 toont warm, transparant, met vriendelijke, flatterende glans, de Channel-1 volgt moeiteloos in de voetsporen van Amerikaanse vintage maten. Bovendien is zijn respons goed uitgebalanceerd, tussen precisie, compressie en flexibiliteit. Dat wil zeggen dat het zich tijdens het spel helem

aal op zijn gemak voelt
.
Het kanaal neemt elk detail met gevoeligheid - zelfs de fijnste slagen van de snaren - en versterkt de muzikale expressie met dynamiek in volume en geluid. In het schone kanaal valt objectief gezien niets te klagen.

Nee, hij is er zo goed in geslaagd dat misschien enkele die-hard Fender Vintage fans met vreugde converteren. Het geluid van de engel is immers minstens zo charmant als dat van een Silverface spreekwoo

rd
.
Volheid is gegarandeerd, ongeacht welk instrument, omdat de toonregeling goed werkt.

Op zichzelf is Channel-1 slechts in geringe mate vervormd.

Een subtiele overdrive is de maximale overdrive die optreedt wanneer de gainpotent

iometer volledig wordt gedraaid
.
Als het mastervolume erg hoog is, is het anders.

De vertolking krijgt vet in het middenbereik, komt een beetje in de knieën tijdens de aanval en ontwikkelt zo de traditionele kwaliteiten van een vintage buizenversterker. Volume is een sleutelwoord, want in vergelijking met zijn radicale 100 watt broer gedraagt de Retro Tube 50 zich veel beschaafder.

Dit wordt heel duidelijk gemaakt in kanaal 2.

Om de weergave binnen het ademende bereik te brengen, hoeft men niet zoveel geluidsdruk te verduren. Dit betekent dat zelfs op meer defensieve niveaus deze zeer reactieve interactie, die wordt verwacht van klassieke versterker

s, optreedt
.
Draai bij matige versterking een beetje in de richting van de luidspreker en de gitaar slaat over in bo

ventoonterugkoppelingen
.
Deze werkt ook met een Stratocaster, Telecaster, SG met P-90 en dergelijke.

Het basisgeluid is merkbaar milder dan met het 100 watt bovenstuk, maar de Retro Tube 50 is allesbehalve een wasverzachter. De vastberaden warhorse mentaliteit vormt hem ook. Het personage doet denken aan de klassieke Marshall-klank. De vervormingen klinken in positieve zin grof en ruw. Een van deze eigenaardigheden is dat er in de lage frequenties van akkoorden af en toe storingen in de weergave optreden, die vooral merkbaar zijn bij onreine intervallen of wanneer het stemmen uit de toon valt.

Dit is een bijwerking die het gevolg is van het aanvalsgedrag van de Retro Tube 50.

De versterker klasse manifesteert zich ook in andere disciplines.

De vervormingsintensiteit varieert zeer gevoelig afhankelijk van de positie van het gitaarvolume, net als de toon op de touch. De bandbreedte van de Channel-2 is indrukwekkend: hij blinkt niet alleen uit in hogere vervorming, maar het is ook geweldig als je de gain control onder de middelste positie houdt en rondrolt in het overdrive/crunch gebied, terwijl Gain Boost en Tone Distortion intensiteiten ver buiten het vintage domein beschikbaar zijn; dit zijn eigenlijk al moderne high-gain aanvallen. En natuurlijk is het alleen maar een voordeel dat deze functies kunnen worden voetgeschakeld, er zijn geen ruwe, onpraktische verschillen in volum

e
.
Kick de gain boost en je hebt de extra portie stoom in de snaren die je door de solo voert. De compressie is echter beperkt. Vastberaden spelers hebben betere kaarten dan nalatige bedriegers.

In ieder geval zorgen de schakelopties samen met het tweede hoofdvolume ervoor dat u kunt schakelen tussen ten minste twee opvallende geluidsvariaties in kanaal-2.

Het was te verwachten dat de FX-Way en de Noise-Gate op een elegante en praktische manier zouden werken.

De circuits zijn al jaren beproefd; we hoeven er niet veel over te zeggen.

De Retro Tube 100 harmonieert bij voorkeur met de bijbehorende 4x12 doos (412 Pro Cabinet, E412), wat heel anders is bij het broertje.

Hij heeft een universeel karakter, kan uitstekend opschieten met andere kasten en sprekers; mijn favoriet is een kwartet Greenbac

ks
.
Het is ook mogelijk om een 2x12-box aan het begin, als het vrij volumineus.

Conclusie betreffende de Engelstalige versie E768 Retrobuis 50 Combo

Het feit dat de Retro Tube 50 minder spieren op zijn ribben heeft, is meer in zijn voordeel dan in zijn nadeel. Het 100 watt equivalent komt bij gematigde volumes, en er
zijn tal van argumenten voor het kopen van de versterker. Te beginnen met de tonaliteit, die elegant de kloof overbrugt tussen traditioneel karakter en moderne high-gain op het parket, over het bedieningscomfort, de uitrusting, tot aan de pure kwaliteit van vakmanschap en stof. Geluid en functie zijn inherent aan het mengsel, dus de concurrentie op de markt is niet echt in zicht. Opmerkelijk is overigens dat Engl er nog steeds in slaagt haar hoogwaardige producten uitsluitend in Beieren te produceren. Dat brengt ons bij het kernpunt: de Retro Tube 50 is onkritisch in zijn prijs/prestatie verhou

ding
.