De Syntrx II van Erica Synths is de verbeterde versie van de voorganger Syntrx van hetzelfde bedrijf en tegelijkertijd een afstammeling in de beste zin van de beroemde EMS Synthi AKS uit de jaren zeventig. Zowel klankmatig als functioneel dicht bij het origineel van toen, is de Syntrx II toch tot veel meer in staat. Een nadere blik op de storable patch matrix leert dat zo'n beetje alles gemoduleerd kan worden en een maximum aan flexibiliteit wordt geboden. Typische analoge sounds, maar ook veel experimentele klanken zijn hier te verwachten. Het gebruikelijke hoogwaardige instrument komt zeer gestructureerd en overzichtelijk over en ziet er echt premium uit met de antracietkleurige kast inclusief donkerhouten zijpanelen. De laatste vintage touch wordt geleverd door een analoge VU-meter die naar keuze het uitgangsniveau of de stuurspanningen kan weergeven.
De twee analoge oscillatoren 1 en 2 zijn stemvast en grotendeels gelijk van ontwerp. Ze bestrijken een groot bereik van meer dan zeven octaven en verschillen in de selectie van golfvormen en of oscillator 1 kan ook met PWM worden geanimeerd. Oscillator 3 is minder uitgebreid dan de andere, maar kan ook als LFO worden gebruikt. Alle drie de oscillatoren zijn echter uitgerust met variabele golfvormen. Het filter combineert
Modulatie is een uitgebreid onderwerp in de Syntrx II. Allereerst moet bijna elke verbinding via de patchmatrix tot stand komen. Dit geldt ook voor standaarden als de envelope gemoduleerde VCA. Intensiteiten worden in drie stappen ingesteld in de patchmatrix en via de niveauregelaars van alle bronnen. Op deze manier ontstaat een keur aan klassieke analoge geluiden met 1-3 oscillatoren, krachtige baslijnen, complexe FM-geluiden en vooral die geluiden die men in het experimentele domein zou plaatsen: luidruchtige tremoloklanken die eindigen in een dicht galmspoor, Dalek-SciFi-geluiden, meanderende geluiden die elkaar verdringen en vertragen doordat verschillende componenten in elkaar grijpen, drone-achtige clusters vol eigen leven...
Men zou de Syntrx II geen recht doen door zijn modulatiebronnen te beperken tot oscillator 3, random en de trapeziumgenerator, want bijna elke sectie van deze synthesizer is in staat een gebeurtenis te genereren. Een hoogtepunt is hier wellicht ook de joystick, waarvan de bewegingen kunnen worden opgenomen en bijna elke parameter kunnen beïnvloeden. Dit bestemt de Syntrx II op zijn laatst voor prestatiegerichte experimentele musici die de haptiek van een EMS-synthesizer waarderen of ernaar verlangen.
Zelfs de twee audio-ingangen kunnen snel en eenvoudig worden geïntegreerd in de sound shaping, zodat een input-gitaar en een drummachine met elkaar worden gemoduleerd, terwijl een van de twee signalen de VCA opent en het geheel wordt gegarneerd met het delay-effect.
De digitale patchmatrix is het hart van de Syntrx II, in tegenstelling tot de voorvader Synthi AKS is er geen mechanische PIN-matrix meer. Op 254 geheugenplaatsen kunnen alle verbindingen tussen de 16 bronnen en bestemmingen worden opgeslagen; overigens worden ALLEEN de verbindingen opgeslagen, niet de parameterinstellingen. Hier kan worden vastgelegd of een oscillator rechtstreeks naar de mixer moet worden geleid en/of tegelijkertijd een FM-bron voor het filter moet zijn en naar de ringmodulator moet worden geleid. Of dat oscillator 3 de PWM van de andere twee oscillatoren moduleert. Bovendien is het mogelijk de geheugenplaatsen tijdelijk te overschrijven en bij de volgende oproep heb je weer de vorige toestand.